u innych kręgowców

См. также в других словарях:

• macica — ż II, DCMs. macicacy; lm D. macicaic «narząd rozrodczy kobiet i samic ssaków, silnie umięśniony i unaczyniony, w którym podczas ciąży rozwija się nowy organizm; także końcowy odcinek jajowodów innych kręgowców oraz część układu rozrodczego… …   Słownik języka polskiego

• miednica — ż II, DCMs. miednicacy; lm D. miednicaic 1. «naczynie w kształcie dużej misy służące do mycia się, prania, zmywania itp.» Blaszana, plastykowa miednica. 2. anat. «pierścień utworzony przez kości miedniczne połączone ze sobą spojeniem łonowym (u… …   Słownik języka polskiego

• przedsionek — m III, D. przedsioneknka, N. przedsioneknkiem; lm M. przedsioneknki 1. «w domach mieszkalnych i gmachach publicznych: niewielkie pomieszczenie, zwykle bez okien, oddzielające wnętrze od wejścia, często sytuowane przed sienią, przedpokojem, holem; …   Słownik języka polskiego

• trąbka — ż III, CMs. trąbkabce; lm D. trąbkabek 1. «instrument dęty, blaszany o jasnej, metalicznej barwie dźwięku i o najwyższej skali w grupie instrumentów blaszanych; przyrząd sygnalizacyjny z kształtu lub dźwięku przypominający ten instrument» Trąbka… …   Słownik języka polskiego

• wewnętrzny — 1. «znajdujący się, umieszczony we wnętrzu, w środku czegoś, od środka czegoś» Instalacja wewnętrzna budynku. Kieszeń wewnętrzna marynarki. Narządy wewnętrzne organizmu. Wewnętrzny dziedziniec pałacu. Wewnętrzna strona okładki. ∆ Telefon… …   Słownik języka polskiego

• przedsionek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. przedsioneknka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewielkie pomieszczenie przylegające do budynku, oddzielające wnętrze od wejścia; kryta przybudówka przed głównym wejściem do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miednicowy — przym. od miednica w zn. 2 ∆ Pas miednicowy «zespół kości lub elementów chrzęstno kostnych tułowia kręgowców, łączący się z pierwszym odcinkiem tylnych kończyn; u człowieka i innych ssaków: miednica; obręcz miedniczna a. biodrowa» …   Słownik języka polskiego

• nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… …   Słownik języka polskiego

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego